MELTEM GÜNAY İstanbul - Umut ailesinin 3.5 yaşındaki oğulları Ulus, 2.5 aylıkken kalp büyümesi ve kalp kaslarında süngerleşme teşhisiyle tedavi olmaya başladı. Tek çaresi kalp nakli olmak olan küçük çocuğun ailesi oğullarını yaşatmak için büyük mücadeleler verdi. Ama kalp bağışı olmadığı için Ulus, 31 Mart’ta yaşamını yitirdi. Küçük oğlunu kaybeden anne Dilek Umut ise şimdi Ege Üniversitesi Hastanesi’nde kalp nakli bekleyen çocuklara umut olmaya çabalıyor. Bir annenin yaşayabileceği en büyük acıyı yaşadığını belirten Umut, Anneler Günü’nde duygularını anlattı: “Ben sesimi duyurmak için çok çaba sarf ettim ama olmadı. En son hastanede 2.5 ay kaldık ve o zaman gördüm ki oradaki aileler büyük sıkıntılarla mücadele ediyorlar. Bir yandan çocukların hayatları pamuk ipliğine bağlı, bir yandan maddi olarak büyük sıkıntı çekiyorlar. Biz orada birbirimize teselli olmaya çalıştık sürekli. Benim oğlum gittikten sonra ben onları bırakamadım, oradaki çocukların beni gördüklerinde ‘Dilek Teyze geldi’ diye mutlu olmalarını bırakamadım, dertleştiğim annelerin ellerini bırakamadım. Şimdi mücadelem o çocuklarım ve aileleri için. O çocukların mutlu ve iyi olmaları benim en büyük tesellim oldu. Ulus’un yerine onları koydum. Benim çocuğum gitti ama bir sürü çocuğum var. Cumali var, Mehmet var, Cemre var, Zeynep var, Kader var. Nisa Nur var. Benim bu dünyada artık daha fazla çocuğum var.”

Zor hayatlar

“Mesela Cumali 18 yaşında. Yapay kalp çantasına bağlı acil nakil sırasında bekliyor çaresizce. Değerleri çok düşük olduğu için hastaneden çıkamıyor. 13 yaşındaki Münire Cemre acil nakil sırasında bekliyor. Üç senedir yapay kalpli. Annesi felç geçirdi, babası ameliyat oldu, hastanede ona anneannesi bakıyor. Kader kızım var 16 yaşında. Onun üç kardeşi bu rahatsızlıklardan dolayı hayatlarını kaybetmiş, 2019 yılında yapay kalp cihazı takılı ve nakil sırasında. 9 yaşındaki Mehmet var hastaneden ayrılamıyor, 15 aydır yapay kalp cihazı takılı. Annesi bakıyor ama evde iki küçük çocuğu daha var. O kadar zor hayatlar ki. Bir yandan da maddi sıkıntılar var. İnsanlar kaç parçaya bölüneceklerini şaşırıyorlar. Biz de aynılarını yaşadığımız için hepsini o kadar iyi anlıyorum ki. Doktorlar mesela ilaç istiyor, acil 2 bin lira. Paran yok, ilacı alamıyorsun. Ona mı dert yanacaksın çocuğuna o ilacın verilmesi gerekiyor, bulamıyorsun, ona mı. O kadar kötü bir duruma düşüyorsun. Bu yüzden çevremden topladığım desteklerle ve kendi çabalarımla ailelere destek olmaya çalışıyorum. Çocuklarımın yüzünü güldürmek için onlara hediyeler götürmeye uğraşıyorum, verilen desteklerle onlara bayramlık almaya çabalıyorum. Şu anda en büyük ihtiyacımız hastaneye bu ailelerin kullanabilmesi için bir çamaşır makinesi alabilmek. Bunun için destek arıyorum. Yine aileler için alışveriş çekleri ayarlamaya çalışıyorum. Çocuklarımızın tablet istekleri var. Dışarıdan alınması gereken ilaçlar oluyor, onları karşılamak için bağışlar gerekiyor. Bunlar için çabalıyorum. Tek isteğim onların mutlu olmaları.”

Organ bağışı çağrısı

Tüm vatandaşlara organ bağışı bulunması çağrısında bulunan Dilek Umut şöyle devam etti: “Ben bu acıyı yaşayan anne olarak sesleniyorum; bizim çocuklarımızı yaşatın, organ bağışına destek verin. Bir çocuğu yaşatacak organı toprak altında çürütmeyin. Ben oğlumun organlarını bile bağışlamak için mücadele verdim ki bir çocuk kurtulabilsin diye. Ama çok ilaç kullandığımız için olmadı. 3.5 yaşındaki oğlumun bedenini organ bulunamadığı için kara toprağa koydum. Şimdi diğer çocuklarımı kurtarmak için çığlık atmaya devam edeceğim.”