Tarihte bilinen bir gerçek var ki,
işgalci, sömürgeci güçler işgal
ettikleri topraklarda halkın dilini,
dinini değiştirirler ve bunu
yapmak için eğitimi vasıta olarak
kullanırlar. Böylece kendi
çıkarlarına uygun olarak işgal ettikleri topraklardaki yerli halkı devşirirler, sindirerek öz
milletlerine dönüştürürler yani "asimile" ederler. Sömürgecilerin "asimile" ettikleri
halklara karşı uyguladıkları vahşetler korkuya, korkular mecburi saygıya dönüşmüş,
daha sonraki evrelerde algı oyunları ve algı yönetimleriyle mecburi sevgiye
dönüştürülmüştür. Böylece benliğinden koparılan halklar, milletler yozlaşarak
bozulmuş öz köklerinden uzaklaşarak kendilerine üstün gelen milletlerin kimliklerine
bürünerek devşirilmiş, özlerini yitirmişlerdir.
Bunu en ustaca yapanlar Ruslar, İngilizler, Amerikalılar Fransızlar, Farslar, Çinlilerdir.
Örneğin İngilizler Hindistanlıları, Afrikalıları; Fransızlar ise Arapları, Afrikalıları
devşirmişlerdir. Nihayet Ruslar Kafkaslar'daki ,Orta Asya ve Sibirya'daki tüm Türkleri
devşirmeye çalışmışlar, milli kimliklerini, dillerini, inançlarını türlü-türlü acılar
yaşatarak ellerinden almışlardır. Farslar da Tarihi Türk yurdu olan şu an İran adlanan
ülkenin toprağı olarak bilinen Güney Azerbaycan'daki 40 milyon Türk'ü yüz yıllardır
devşirmeye çalışıyorlar ve Türkler hala Güney Azerbaycan'da direniyor inadına
"Türk’üz" diye haykırıyorlar.

Çinliler Doğu Türkistan'daki,
Uygur elindeki Uygur Türk'lerini
katliamlarla, işkencelerle, çeşitli
baskı ve kısıtlamalar uygulayarak
devşirmeye çalışıyorlar. Yunan'lar
ise Batı Trakya'da bin yıldır
yaşayan Türklerin dilini, dinini milli
kimliklerini unutturmaya ve
bozmaya resmi olarak çaba
göstermektedir.

Bahsettiğimiz tüm bu sömürgeci işgalci güçler (İngilizler, Fransızlar, Farslar, Ruslar
ve Çinliler) bu devşirme siyasetini hayata geçirdikleri halklarda, milletlerde sizi daha
üst medeniyetler seviyesine çıkarıyoruz diye algı yaratmaya uğraşmışlardır ve çoğu
zaman bu hedeflerine ulaşmışlardır. Bu yüzdendir ki, bazı Araplar ve Afrikalılar
İngilizce konuşunca kendilerini İngiliz, Fransızca konuştukları zaman da kendilerini
Fransız sanıyorlar. Yani öz değerlerinden, kültürlerinden uzaklaşarak, yozlaşarak
"deforme" olmuşlar, kendilerine has özelliklerini kayıp etmişlerdir. Sonuçta
Fransızların, İngilizlerin kuklasına çevrilmiş ve onların çıkarlarına hizmet etmişlerdir,
ediyorlardır.
Dünya tarihinde savaşçı, özgür, cesur, mert millet olarak bilinen Türklere bu
devşirme, "asimile" olma siyasetini kendilerince "uğurlu" biçimde Ruslarında
yaptıklarını hatırlattık. Ruslar planlarını uygularken, tek "Türk" adı altında Türk
milletinin kendilerine karşı birleşmesinin önünü almak için Özbek, Kırgız, Tatar, Azeri,
Çerkez, Kazak diye sinsice isimlendirerek Türkleri bölüyorlardı(1).Tam da bu yerde
Türk dünyasının bilgesi, ozanı, Tük dilinin ustası Yunus Emre'nin "Bölüşürsek tok
oluruz, bölünürsek yok oluruz" sözlerini hatırlatmak istedim.
Evet, Ruslar da tam olarak bunu yaptılar, tarih boyu kendilerine karşı tehlike olarak
gördükleri, içten içe korktukları Türk milletini zayıf düşürmek, yok etmek için
İngilizlerin meşhur "böl, parçala, yönet, yut ya da yok et" siyasetini hayata geçirerek
Türk milletini parçalara ayırdılar. ”Halkların kardeşliği” safsatası adı altında Türk
milletinin dilini, dinini geleneklerini yasaklayarak köklerinden kopartıyorlardı. Bu tam
bir Ruslaştırma politikasıydı. Yazı dilini, okuma yazmayı bilmeyen halk, tarihinden,
inançlarından ve geleneklerinden uzaklaştırılarak her şeyi itaatle kabul eden kullar
haline getiriliyordu(2).Önceden de belirdiğimiz gibi böylece yerli halkın düşüncesini,
bilincini, milli iradesini ve hayat biçimini Ruslara yakınlaştırmak, Türk'leri parçalayarak
ayrı-ayrı millet haline getirmek hedefleniyordu. Ruslar bu konuda eğitimi de bir vasıta
olarak kullanıyorlardı. Bunun için eğitim kisvesi adı altında bir çok Rus misyonerin ve
Rus casusun öğretmenlik yaptığı, Orta Asya Türk halklarını sözde "okur-yazar"
yapmak için açtıkları okullarda "halkların kardeşliği" ve Rusların üstün ırk olduğu
fikrini çocuk dimağlara daha eğitimlerinin başından itibaren yerleştirilmeye
başlanmıştı. Sonuç olarak en azından Ruslara hayranlık sevgi duyan, Rusçayı genel
anlaşma dili (lingua franca- ortak bir dili veya lehçeyi paylaşmayan insanların

birbiriyle iletişim kurmak için kullandığı ortak dildir(3)) olarak kullanan ve ana dilinin
yerine Rusçayı tercih eden nesiller yetiştirmeyi başarabilmişlerdir. İlkokuldan
başlayarak hayatın tüm alanlarına yaydıkları Rus dili ve kültürü ile bireyin iktidarı
içselleştirmesini sağlamış, böylece milli bilincin ve bireysel uyanışın önünü
tıkamışlardır. Ne yazık ki, bunun sonucu olarak, hala Türk olduğu halde Rusçayı
öven ve kendi öz dili yerine kendi bağımsız- müstakil vatanında günlük hayatında
Rusça konuşan Ruslaşmış Türkler vardır. Bunu yalnız ben değil uluslararası
araştırmalar da doğrular niteliktedir(4).
Türk Yurdu Azerbaycan'da da Ruslar işgal ettikleri dönemlerde sosyal hayatta ve
eğitimde Azerbaycan Türkçe ‘sini neredeyse yasak haline getirmişlerdi. Hatta Sovyet
Rusya'sının faşist ideolojisi ile yetişmek zorunda kalan Azerbaycan Türk'lerinin
bazıları Azerbaycan dilinde konuşmayı gericilik olarak görüyorlardı. Öyle ki,
kendilerini çağdaş, muasır göstermek için kendi evlerinde, sokaklarında bile Rusça
konuşmaya başlıyorlardı. Aslında Azerbaycan Türkçesini konuşmayarak
devşirildiklerinin farkında bile değildiler(5).
Ancak Türk yurdu Azerbaycan bağımsız bir devlet olunca artık Azerbaycan Türkçesi
hak ettiği gibi tek ve öz dili oldu. Maalesef 2010 yıllarından başlayarak nedense
Azerbaycan'da Rus dilinde eğitime meyil edenler çoğalmaya başladı. Böyle ki,
bağımsız Azerbaycan'da önceden devlet okullarında var olan Rusça bölümünde
öğrenci bulunamazken sonradan eğitim dili olarak Rusça~yı seçen ailelerin sayı arttı
ve okullarda Rus bölümü aniden çoğaldı. Diğer taraftan İngilizlerin, Fransızların aşırı
pahalı özel okulları tüm dünyada olduğu gibi Azerbaycan’da da çokça ortaya çıkmaya
başladı, yabancıların ( İngiliz ve Fransız) kurduğu ”dil” kursları çoğaldı. Zaman zaman
gündeme bu kursların misyonerlerle dolu olduğu bile geliyordu. Sonradan devletin
bunun karşısını almak için düzenleme getirdiği söylenildi. Bu yabancıların kurduğu
"kendilerine özgün" okulların kullandığı "özel" müfredatları inceleme şansım olmuştu
da, hakikaten akla fikre sığmayacak saçmalıklarla doluydu ve çocukları İngiliz,
Fransız hayranı olarak yetiştirmeye hizmet ediyordu. Bu okullarda sözde yabancı dil
öğretmek ve geliştirmek amacıyla kullanılan yabancı kaynaklar tam bir misyoner
işiydi.
Aslında Azerbaycan’da Türkiye'nin de devlet olarak kurduğu okullar, liseler var.
Örneğin; Bakü Türk Anadolu Lisesi, Türk Dünyası Bakü Atatürk Lisesi, Türkiye
Diyanet Vakfı Türk Lisesi. Amma ve lakin daima her alanda gelişen, nüfus sayısı
artan Türk Yurdu Azerbaycan gibi genç bir ülke için Türk Devleti'nin açtığı bu
okulların sayı yeterli değildi ve hala da değildir. Malum bir meseledir ki, Azerbaycan
Türkleri bağımsız olduktan sonra faşist Rusların işgal ettiği dönemde hasret kaldığı
aynı kandan, dinden ve dilden olduğu kardeş Türkiye Türkleri ile kavuşmuştur.
Türkiye ve Azerbaycan siyasi, medeni ve bilimsel ilişkilerde " birlikten dirlik doğar"
atasözümüzün gereğini yapmıştır. Elhemdülillah, Elhemdülillah.
Bilinen bir gerçektir ki, Türkiye'nin ürettiği gündelik hayata dair her alandaki ürünler
(giysi, yeme-içme, mobilya, beyaz eşya, inşaat malzemesi vb.) Azerbaycan
Türklerinin kalitesine güvendikleri için ilk seçimi oluyor. Aslında tam olarak eğitimde
de durum aynıdır. Özü sözü Türk olan, Dedemiz Korkut'un torunları olan
Azerbaycanlı çocukların aileleri de çocuklarını maddi ve manevi acıdan kolayca ulaşa
bilecekleri kardeş Türkiye'mizin kurduğu okullarda okutmayı her zaman istemişlerdir.

Kadim ve soylu atalarımızdan kalan atasözümüzde söylendiği gibi "ağaç yaşken
eğilir". Kaydettiğimiz bu atasözü gerçekten derin manalara sahiptir. Yani insan
evladının öğretime ve terbiyeye en açık olduğu zamanlar çocukluk çağıdır.
Evlatlarımıza çocukluk çağında nasıl terbiye verirsek, ne tarafa yönlendirirsek
yetişkinlik döneminde bunların önemli tesirleri olacaktır(6). Azerbaycan'ın ve Türk
dünyasının bilinmeyen kahramanlarından, Karabağ gazisi Türkiye Türk'ü, Türk
Komutan İshak Çelik beyin her zaman söylediği ,"Milli duygusu, milli düşüncesi,
vatan, millet, devlet, bayrak sevgisi, kısacası milli ülküsü olmayanlar, öz dilini
korumayanlar, vatanını, milletini, devletini, özgürlüğün simgesi olan bayrağını
koruyamazlar!” sözlerini unutmamalıyız(7).

Bu bakımdan Azerbaycan Türkleri biliyorlar ki, kardeş ülkenin Türkiye'mizin kurduğu
okullarda çocukları devşirilmeyecek, öz dillerine, dinlerine, kültürlerine ve bağımsız
şanlı Azerbaycan Türk devletine bağlı şekilde yetişeceklerdir.
Azerbaycan Devleti kurulduğu günden bu güne kadar bir çok alanda gelişti, uluslar
arası alanlarda söz sahibi olmayı başardı. Bu konuda kandaş, kardeş Türkiye Türk
Devletinin desteği göz ardı edilemez bir gerçektir. Azerbaycan'da Türk okuluna
Bakü'de de, Gence'de de, Şeki'de de,Şuşa'da da tümüyle Azerbaycan’da çok ihtiyaç
var. Nasıl ki, Azerbaycan'ın şanlı ordusu kandaş, candaş, kardeş Türkiye'mizin
desteği ile de yıllardır en gelişilmiş silahlarla donatılıyor, eğitiliyor ve yapılandırılıyor.

Bunun sonucu olarak da Türk'ün şanlı Karabağ zaferi kazanılmıştır

.
Azerbaycan kardeş Türkiye’nin de desteğiyle tüm karşı devletlere bakmayarak vatan
muharebesini zaferle uğurla kazanmıştır. Elhemdülillah, Elhemdülillah.

İşte eğitimde de dünya seviyesinde zaferler kazanılması için bu yeniden kurulmaya
ihtiyaç var ve bu konuda Türkiye Milli Eğitim Bakanlığı'na, Ülkü Ocakları Eğitim Kültür
Vakfı'na ve Türk Maarif Vakfı'na çok önemli işler düşüyor. Azerbaycan Türk'ü, özü
sözü Türk olan balaların Türk olarak yetişecekleri ve Türk kalacakları okullara ihtiyacı
çok. Türkiye Türk devletinin bu gerçeği göz ardı etmeyeceğine inanıyorum.
Ne Mutlu Türk'üm Diyene!

“Azerbaycan'ın sevinci bizim sevincimiz, kederi bizim kederimizdir” Mustafa Kemal
AtaTürk.
“Azerbaycan ve Türkiye dost değildir. Dostluk birbirini sonradan tanıyanlar arasında
kurulur. Bizler kardeşiz." Ebulfez Elçibey.
“Biz (Azerbaycan ve Türkiye)bir millet, iki devletiz" Haydar Aliyev
P.S: Türk komutan İshak ÇELİK beye, her zaman verdiği değerli bilgiler ve destek
için özellikle teşekkür ederim. Saygılarımla.
Yararlanılan kaynaklar:
1. Yazar Aynur Talıblı’nın “Azeri mi, Türk mü? Yüz yıllık Asimilasyon Projesi” isimli
makaleden.
2. Aytmatov, Cengiz (1998). Teniz Calagay Cugirgen Targıl Tobet. Almatı. ss. 103-
108, 199-210.
3. Yağcıoğlu, Semiramis (2005). "Dil asla masum değildir".Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7 (2), s. 138. Erişim tarihi: 28 Şubat 2013.
Demircan, Ömer (2012). "Dilbilim Sözlüğü 2: Düzçeviri yoluyla terimsel sığlama ve
yanlışlari". Türk Dili Dergisi. 25 (148). Erişim tarihi: 28 Şubat 2013.
4. Karabulut, Ferhat (2009). "İktidar ve Meşrulaştırma Mücadelesinin Odağı Orta
Asya: Sovyetlerin Dil ve Eğitim Politikaları". Bilig. Kazakistan: Ahmet Yesevi
Üniversitesi. ss. 65-96. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017.
5. Yazar Aynur Talıblı’nın “31Mart 20 Ocak,26 Şubat” isimli makalesinden
6. “Yeni Türk Nesli Nasıl Yetiştirmeli?” isimi Aynur Talıblı makalesinden.
7. Yazar Aynur Talıblı’nın “Dilimiz milli kimliğimiz. l Bölüm. Türkçe konuş Türk!” isimli
makalesinden.